- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
تفسیر و شرح صحیفه سجادیه
در بخشی از مقدمه این مجموعه پانزده جلدی آمده است:
اين كتاب ارزشمند در حقيقت بيانی رسا از بياناتی است كه می بايست در توضيح و تفسير لزوم قرار گرفتن انسان ها در جاذبه كمال- كه در خط نورانی مكتب انبيای عظام عليهمالسلام مشاهده می شود- به صحنه عقول و دل های عاشقان حق و حقيقت وارد می گشت. مطالعه كنندگان و مخصوصاً محققان ارجمند در محتويات اين كتاب كه شرحی است بر صحيفه مباركه سجّاديه از زين العابدين و مولی العارفين امام علیّ بن الحسين السجّاد عليهالسلام ، با هويّت و تفسير و تحقيقات عالی تری روياروی خواهند گشت كه اميدواريم با تلاش پيگير خود بار ديگر دعا و نيايش را به عنوان يكی از با اهمّيت ترين عوامل به وجود آورنده «حيات معقول» در مسير جاذبه ربوبی به طور جدّی مطرح نمايند و آن عدّه مردمانی كه به جهت بی توجّهی به معنای دعا و نيايش، از برخورداری از اين نعمت عظمای الهی محروم مانده اند توجيه صحيح نموده و برای حيات آنان درخشش و طراوت حقيقی و ذاتی آن را باز گردانند.
اين كتاب، اكنون در زمره كتب مرجع و مورد توجّه خاص محقّقان علوم اسلامی و انديشمندان و فرهيختگان قرار گرفته و افراد متعدّدی از فضلای حوزه علميه، اين اثر را مرجعی برای آثار تحقيقی خود و گروهی از انديشمندان دانشگاهی، در سطوح مختلف، آن را مصدری برای پايان نامه های علمی خود قرار داده اند.
از امتيازات اين اثر نسبت به چاپ های قبلی می توان به موارد زير اشاره نمود:
1- حروفچينی و مقابله متن با دست نوشته مؤلّف.
2- بازبينی متن و اعمال بازنگری «به اشراف مؤلّف».
3- موضوع گذاری جهت سهولت دسترسی به مطالب.
4- ويرايش ادبی متن فارسی و عربی.
5- بازنگری اعراب و ترجمه روايات.
6- جايگزينی ترجمه جديد مؤلّف از آيات قرآن مجيد، نهج البلاغه، صحيفه سجاديه.
7- استخراج منابع و تطبيق روايات با مصادر روايی شيعی و سنّی.
8- اضافه كردن بيش از 250 موضوع، «تحت اشراف مؤلّف» به برخی فرازهايی كه قبلًا شرح نشده بود.
9- تلطيف در اشعار كتاب و شناساندن شاعر.
10- شماره گذاری فرازهای صحيفه سجاديه.
11- تنظيم ترجمه های مربوط به فرازهای دعا، به صورت جداگانه.
12- تنظيم فهارس متنوّع در مجلّدی مستقل.
13- تنظيم فهرست موضوعی مطالب در مجلّدی مستقل.
14- ارائه داستان های كتاب در مجلّدی مستقل.
15- حذف برخی از مطالب كه مناسب امور اجتماعی سال های تأليف كتاب بوده و دخلی در موضوع كتاب نداشته است «به اشراف مؤلّف».
ناشر: انتشارات دار العرفان، تعداد مجلدات: 15، نوبت چاپ: اول، 1388، قم.